У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
Ha appeso il quadro. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
verbo irregolare
appendere :
ap|pèn|de|re
: (accento grave)
indicativo appendere. Выказны лад дзеяслова appendere
Tempo semplice
appendere presente |
||
io | appendo |
🔊
|
tu | appendi |
🔊
|
lui/lei/Lei | appende |
🔊
|
noi | appendiamo |
🔊
|
voi | appendete |
🔊
|
loro | appendono |
🔊
|
Tempo semplice
appendere imperfetto |
||
io | appendevo |
🔊
|
tu | appendevi |
🔊
|
lui/lei/Lei | appendeva |
🔊
|
noi | appendevamo |
🔊
|
voi | appendevate |
🔊
|
loro | appendevano |
🔊
|
Tempo semplice
appendere futuro semplice |
||
io | appenderò |
🔊
|
tu | appenderai |
🔊
|
lui/lei/Lei | appenderà |
🔊
|
noi | appenderemo |
🔊
|
voi | appenderete |
🔊
|
loro | appenderanno |
🔊
|
Tempo semplice
appendere passato remoto |
||
io | appesi |
🔊
|
tu | appendesti |
🔊
|
lui/lei/Lei | appese |
🔊
|
noi | appendemmo |
🔊
|
voi | appendeste |
🔊
|
loro | appesero |
🔊
|
Tempo composto
appendere futuro anteriore |
||
io | avrò appeso |
🔊
|
tu | avrai appeso |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrà appeso |
🔊
|
noi | avremo appeso |
🔊
|
voi | avrete appeso |
🔊
|
loro | avranno appeso |
🔊
|
Tempo composto
appendere passato prossimo |
||
io | ho appeso |
🔊
|
tu | hai appeso |
🔊
|
lui/lei/Lei | ha appeso |
🔊
|
noi | abbiamo appeso |
🔊
|
voi | avete appeso |
🔊
|
loro | hanno appeso |
🔊
|
Tempo composto
appendere trapassato prossimo |
||
io | avevo appeso |
🔊
|
tu | avevi appeso |
🔊
|
lui/lei/Lei | aveva appeso |
🔊
|
noi | avevamo appeso |
🔊
|
voi | avevate appeso |
🔊
|
loro | avevano appeso |
🔊
|
Tempo composto
appendere trapassato remoto |
||
io | ebbi appeso |
🔊
|
tu | avesti appeso |
🔊
|
lui/lei/Lei | ebbe appeso |
🔊
|
noi | avemmo appeso |
🔊
|
voi | aveste appeso |
🔊
|
loro | ebbero appeso |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў
Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.
congiuntivo appendere. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова appendere
Tempo semplice
appendere congiuntivo presente |
||
io | appenda |
🔊
|
tu | appenda |
🔊
|
lui/lei/Lei | appenda |
🔊
|
noi | appendiamo |
🔊
|
voi | appendiate |
🔊
|
loro | appendano |
🔊
|
Tempo semplice
appendere congiuntivo imperfetto |
||
io | appendessi |
🔊
|
tu | appendessi |
🔊
|
lui/lei/Lei | appendesse |
🔊
|
noi | appendessimo |
🔊
|
voi | appendeste |
🔊
|
loro | appendessero |
🔊
|
Tempo composto
appendere congiuntivo passato |
||
io | abbia appeso |
🔊
|
tu | abbia appeso |
🔊
|
lui/lei/Lei | abbia appeso |
🔊
|
noi | abbiamo appeso |
🔊
|
voi | abbiate appeso |
🔊
|
loro | abbiano appeso |
🔊
|
Tempo composto
appendere congiuntivo trapassato |
||
io | avessi appeso |
🔊
|
tu | avessi appeso |
🔊
|
lui/lei/Lei | avesse appeso |
🔊
|
noi | avessimo appeso |
🔊
|
voi | aveste appeso |
🔊
|
loro | avessero appeso |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў
Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.
condizionale appendere. Умоўны лад дзеяслова appendere
Tempo semplice
appendere condizionale presente |
||
io | appenderei |
🔊
|
tu | appenderesti |
🔊
|
lui/lei/Lei | appenderebbe |
🔊
|
noi | appenderemmo |
🔊
|
voi | appendereste |
🔊
|
loro | appenderebbero |
🔊
|
Tempo composto
appendere condizionale passato |
||
io | avrei appeso |
🔊
|
tu | avresti appeso |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrebbe appeso |
🔊
|
noi | avremmo appeso |
🔊
|
voi | avreste appeso |
🔊
|
loro | avrebbero appeso |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў
Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.
imperativo appendere. Загадны лад дзеяслова appendere
appendere imperativo |
||
tu | appendi |
🔊
|
noi | appendiamo |
🔊
|
voi | appendete |
🔊
|
appendere congiuntivo esortativo |
||
Lei | appenda |
🔊
|
Che lui/lei | appenda |
🔊
|
Che loro | appendano |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў
Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.
Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!
Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!