🔍
    sense 2v
    sense 1v
    У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
    Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
    Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
    Hanno ammesso i loro errori. (Umberto Eco, Il nome della rosa)
    verbo irregolare
    ammettere :
    am|mét|te|re : (accento acuto)

    indicativo ammettere. Выказны лад дзеяслова ammettere


    Tempo semplice

    ammettere presente

    io ammetto
    🔊
    tu ammetti
    🔊
    lui/lei/Lei ammette
    🔊
    noi ammettiamo
    🔊
    voi ammettete
    🔊
    loro ammettono
    🔊
    Tempo semplice

    ammettere imperfetto

    io ammettevo
    🔊
    tu ammettevi
    🔊
    lui/lei/Lei ammetteva
    🔊
    noi ammettevamo
    🔊
    voi ammettevate
    🔊
    loro ammettevano
    🔊

    Tempo semplice

    ammettere futuro semplice

    io ammetterò
    🔊
    tu ammetterai
    🔊
    lui/lei/Lei ammetterà
    🔊
    noi ammetteremo
    🔊
    voi ammetterete
    🔊
    loro ammetteranno
    🔊
    Tempo semplice

    ammettere passato remoto

    io ammisi
    🔊
    tu ammettesti
    🔊
    lui/lei/Lei ammise
    🔊
    noi ammettemmo
    🔊
    voi ammetteste
    🔊
    loro ammisero
    🔊

    Tempo composto

    ammettere futuro anteriore

    io avrò ammesso
    🔊
    tu avrai ammesso
    🔊
    lui/lei/Lei avrà ammesso
    🔊
    noi avremo ammesso
    🔊
    voi avrete ammesso
    🔊
    loro avranno ammesso
    🔊
    Tempo composto

    ammettere passato prossimo

    io ho ammesso
    🔊
    tu hai ammesso
    🔊
    lui/lei/Lei ha ammesso
    🔊
    noi abbiamo ammesso
    🔊
    voi avete ammesso
    🔊
    loro hanno ammesso
    🔊

    Tempo composto

    ammettere trapassato prossimo

    io avevo ammesso
    🔊
    tu avevi ammesso
    🔊
    lui/lei/Lei aveva ammesso
    🔊
    noi avevamo ammesso
    🔊
    voi avevate ammesso
    🔊
    loro avevano ammesso
    🔊
    Tempo composto

    ammettere trapassato remoto

    io ebbi ammesso
    🔊
    tu avesti ammesso
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe ammesso
    🔊
    noi avemmo ammesso
    🔊
    voi aveste ammesso
    🔊
    loro ebbero ammesso
    🔊

    Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў

    Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
    Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
    Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.

    congiuntivo ammettere. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова ammettere


    Tempo semplice

    ammettere congiuntivo presente

    io ammetta
    🔊
    tu ammetta
    🔊
    lui/lei/Lei ammetta
    🔊
    noi ammettiamo
    🔊
    voi ammettiate
    🔊
    loro ammettano
    🔊
    Tempo semplice

    ammettere congiuntivo imperfetto

    io ammettessi
    🔊
    tu ammettessi
    🔊
    lui/lei/Lei ammettesse
    🔊
    noi ammettessimo
    🔊
    voi ammetteste
    🔊
    loro ammettessero
    🔊

    Tempo composto

    ammettere congiuntivo passato

    io abbia ammesso
    🔊
    tu abbia ammesso
    🔊
    lui/lei/Lei abbia ammesso
    🔊
    noi abbiamo ammesso
    🔊
    voi abbiate ammesso
    🔊
    loro abbiano ammesso
    🔊
    Tempo composto

    ammettere congiuntivo trapassato

    io avessi ammesso
    🔊
    tu avessi ammesso
    🔊
    lui/lei/Lei avesse ammesso
    🔊
    noi avessimo ammesso
    🔊
    voi aveste ammesso
    🔊
    loro avessero ammesso
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў

    Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
    Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
    Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.

    condizionale ammettere. Умоўны лад дзеяслова ammettere


    Tempo semplice

    ammettere condizionale presente

    io ammetterei
    🔊
    tu ammetteresti
    🔊
    lui/lei/Lei ammetterebbe
    🔊
    noi ammetteremmo
    🔊
    voi ammettereste
    🔊
    loro ammetterebbero
    🔊
    Tempo composto

    ammettere condizionale passato

    io avrei ammesso
    🔊
    tu avresti ammesso
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe ammesso
    🔊
    noi avremmo ammesso
    🔊
    voi avreste ammesso
    🔊
    loro avrebbero ammesso
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў

    Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
    Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
    Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.

    imperativo ammettere. Загадны лад дзеяслова ammettere


    ammettere imperativo

    tu ammetti
    🔊
    noi ammettiamo
    🔊
    voi ammettete
    🔊

    ammettere congiuntivo esortativo

    Lei ammetta
    🔊
    Che lui/lei ammetta
    🔊
    Che loro ammettano
    🔊

    Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў

    Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
    Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
    Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
    Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.

    Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!

    Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
    З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
    Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!