У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
Ha affermato la sua posizione. (Giosuè Carducci, Odi Barbare)
afferire :
af|fe|rì|re
: (accento grave)
indicativo afferire. Выказны лад дзеяслова afferire
Tempo semplice
Presente afferire |
||
io | afferisco |
🔊
|
tu | afferisci |
🔊
|
lui/lei/Lei | afferisce |
🔊
|
noi | afferiamo |
🔊
|
voi | afferite |
🔊
|
loro | afferiscono |
🔊
|
Tempo semplice
Imperfetto afferire |
||
io | afferivo |
🔊
|
tu | afferivi |
🔊
|
lui/lei/Lei | afferiva |
🔊
|
noi | afferivamo |
🔊
|
voi | afferivate |
🔊
|
loro | afferivano |
🔊
|
Tempo semplice
Futuro semplice afferire |
||
io | afferirò |
🔊
|
tu | afferirai |
🔊
|
lui/lei/Lei | afferirà |
🔊
|
noi | afferiremo |
🔊
|
voi | afferirete |
🔊
|
loro | afferiranno |
🔊
|
Tempo semplice
Passato remoto afferire |
||
io | afferii |
🔊
|
tu | afferisti |
🔊
|
lui/lei/Lei | afferì |
🔊
|
noi | afferimmo |
🔊
|
voi | afferiste |
🔊
|
loro | afferirono |
🔊
|
Tempo composto
Futuro anteriore afferire |
||
io | avrò afferito |
🔊
|
tu | avrai afferito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrà afferito |
🔊
|
noi | avremo afferito |
🔊
|
voi | avrete afferito |
🔊
|
loro | avranno afferito |
🔊
|
Tempo composto
Passato prossimo afferire |
||
io | ho afferito |
🔊
|
tu | hai afferito |
🔊
|
lui/lei/Lei | ha afferito |
🔊
|
noi | abbiamo afferito |
🔊
|
voi | avete afferito |
🔊
|
loro | hanno afferito |
🔊
|
Tempo composto
Trapassato prossimo afferire |
||
io | avevo afferito |
🔊
|
tu | avevi afferito |
🔊
|
lui/lei/Lei | aveva afferito |
🔊
|
noi | avevamo afferito |
🔊
|
voi | avevate afferito |
🔊
|
loro | avevano afferito |
🔊
|
Tempo composto
Trapassato remoto afferire |
||
io | ebbi afferito |
🔊
|
tu | avesti afferito |
🔊
|
lui/lei/Lei | ebbe afferito |
🔊
|
noi | avemmo afferito |
🔊
|
voi | aveste afferito |
🔊
|
loro | ebbero afferito |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў
Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.
congiuntivo afferire. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова afferire
Tempo semplice
Congiuntivo presente afferire |
||
io | afferisca |
🔊
|
tu | afferisca |
🔊
|
lui/lei/Lei | afferisca |
🔊
|
noi | afferiamo |
🔊
|
voi | afferiate |
🔊
|
loro | afferiscano |
🔊
|
Tempo semplice
Congiuntivo imperfetto afferire |
||
io | afferissi |
🔊
|
tu | afferissi |
🔊
|
lui/lei/Lei | afferisse |
🔊
|
noi | afferissimo |
🔊
|
voi | afferiste |
🔊
|
loro | afferissero |
🔊
|
Tempo composto
Congiuntivo passato afferire |
||
io | abbia afferito |
🔊
|
tu | abbia afferito |
🔊
|
lui/lei/Lei | abbia afferito |
🔊
|
noi | abbiamo afferito |
🔊
|
voi | abbiate afferito |
🔊
|
loro | abbiano afferito |
🔊
|
Tempo composto
Congiuntivo trapassato afferire |
||
io | avessi afferito |
🔊
|
tu | avessi afferito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avesse afferito |
🔊
|
noi | avessimo afferito |
🔊
|
voi | aveste afferito |
🔊
|
loro | avessero afferito |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў
Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.
condizionale afferire. Умоўны лад дзеяслова afferire
Tempo semplice
Condizionale presente afferire |
||
io | afferirei |
🔊
|
tu | afferiresti |
🔊
|
lui/lei/Lei | afferirebbe |
🔊
|
noi | afferiremmo |
🔊
|
voi | afferireste |
🔊
|
loro | affererebbero |
🔊
|
Tempo composto
Condizionale passato afferire |
||
io | avrei afferito |
🔊
|
tu | avresti afferito |
🔊
|
lui/lei/Lei | avrebbe afferito |
🔊
|
noi | avremmo afferito |
🔊
|
voi | avreste afferito |
🔊
|
loro | avrebbero afferito |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў
Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.
imperativo afferire. Загадны лад дзеяслова afferire
Imperativo afferire |
||
tu | afferisci |
🔊
|
noi | afferiamo |
🔊
|
voi | afferite |
🔊
|
Congiuntivo afferire |
||
Lei | afferisca |
🔊
|
Che lui/lei | afferisca |
🔊
|
Che loro | afferiscano |
🔊
|
Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў
Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.
Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!
Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!