🔍
    sense 2v
    sense 1v
    У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
    Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
    Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
    Non voglio adulare il mio capo. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
    adulare :
    a|du||re : (accento grave)

    indicativo adulare. Выказны лад дзеяслова adulare


    Tempo semplice

    adulare presente

    io adulo
    🔊
    tu aduli
    🔊
    lui/lei/Lei adula
    🔊
    noi aduliamo
    🔊
    voi adulate
    🔊
    loro adulano
    🔊
    Tempo semplice

    adulare imperfetto

    io adulavo
    🔊
    tu adulavi
    🔊
    lui/lei/Lei adulava
    🔊
    noi adulavamo
    🔊
    voi adulavate
    🔊
    loro adulavano
    🔊

    Tempo semplice

    adulare futuro semplice

    io adulerò
    🔊
    tu adulerai
    🔊
    lui/lei/Lei adulerà
    🔊
    noi aduleremo
    🔊
    voi adulerete
    🔊
    loro aduleranno
    🔊
    Tempo semplice

    adulare passato remoto

    io adulai
    🔊
    tu adulasti
    🔊
    lui/lei/Lei adulò
    🔊
    noi adulammo
    🔊
    voi adulaste
    🔊
    loro adularono
    🔊

    Tempo composto

    adulare futuro anteriore

    io avrò adulato
    🔊
    tu avrai adulato
    🔊
    lui/lei/Lei avrà adulato
    🔊
    noi avremo adulato
    🔊
    voi avrete adulato
    🔊
    loro avranno adulato
    🔊
    Tempo composto

    adulare passato prossimo

    io ho adulato
    🔊
    tu hai adulato
    🔊
    lui/lei/Lei ha adulato
    🔊
    noi abbiamo adulato
    🔊
    voi avete adulato
    🔊
    loro hanno adulato
    🔊

    Tempo composto

    adulare trapassato prossimo

    io avevo adulato
    🔊
    tu avevi adulato
    🔊
    lui/lei/Lei aveva adulato
    🔊
    noi avevamo adulato
    🔊
    voi avevate adulato
    🔊
    loro avevano adulato
    🔊
    Tempo composto

    adulare trapassato remoto

    io ebbi adulato
    🔊
    tu avesti adulato
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe adulato
    🔊
    noi avemmo adulato
    🔊
    voi aveste adulato
    🔊
    loro ebbero adulato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў

    Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
    Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
    Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.

    congiuntivo adulare. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова adulare


    Tempo semplice

    adulare congiuntivo presente

    io aduli
    🔊
    tu aduli
    🔊
    lui/lei/Lei aduli
    🔊
    noi aduliamo
    🔊
    voi aduliate
    🔊
    loro adulino
    🔊
    Tempo semplice

    adulare congiuntivo imperfetto

    io adulassi
    🔊
    tu adulassi
    🔊
    lui/lei/Lei adulasse
    🔊
    noi adulassimo
    🔊
    voi adulaste
    🔊
    loro adulassero
    🔊

    Tempo composto

    adulare congiuntivo passato

    io abbia adulato
    🔊
    tu abbia adulato
    🔊
    lui/lei/Lei abbia adulato
    🔊
    noi abbiamo adulato
    🔊
    voi abbiate adulato
    🔊
    loro abbiano adulato
    🔊
    Tempo composto

    adulare congiuntivo trapassato

    io avessi adulato
    🔊
    tu avessi adulato
    🔊
    lui/lei/Lei avesse adulato
    🔊
    noi avessimo adulato
    🔊
    voi aveste adulato
    🔊
    loro avessero adulato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў

    Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
    Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
    Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.

    condizionale adulare. Умоўны лад дзеяслова adulare


    Tempo semplice

    adulare condizionale presente

    io adulerei
    🔊
    tu aduleresti
    🔊
    lui/lei/Lei adulerebbe
    🔊
    noi aduleremmo
    🔊
    voi adulereste
    🔊
    loro adulerebbero
    🔊
    Tempo composto

    adulare condizionale passato

    io avrei adulato
    🔊
    tu avresti adulato
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe adulato
    🔊
    noi avremmo adulato
    🔊
    voi avreste adulato
    🔊
    loro avrebbero adulato
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў

    Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
    Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
    Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.

    imperativo adulare. Загадны лад дзеяслова adulare


    adulare imperativo

    tu adula
    🔊
    noi aduliamo
    🔊
    voi adulate
    🔊

    adulare congiuntivo esortativo

    Lei aduli
    🔊
    Che lui/lei aduli
    🔊
    Che loro adulino
    🔊

    Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў

    Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
    Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
    Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
    Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.

    Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!

    Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
    З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
    Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!