🔍
    sense 2v
    sense 1v
    У італьянскай мове існуюць чатыры асноўныя спосабы спражэння дзеясловаў: індыкатоўны, кан'юнктыўны, ўмоўны і імператыўны. Кожны з іх выкарыстоўваецца для выражэння розных намераў, дзеянняў або станаў.
    Індыкатоўны спосаб апісвае факты, кан'юнктыўны — сумневы і жаданні, ўмоўны — гіпатэтычныя сітуацыі, а імператыўны — каманды і просьбы.
    Веданне правільнага спражэння дзеясловаў у гэтых спосабах дазваляе лёгка выказваць розныя думкі і эмоцыі ў паўсядзённым маўленні.
    La discussione ha acuìto le tensioni. (Luigi Pirandello, Il Fu Mattia Pascal)
    acuire :
    a|cu|ì|re : (accento grave)

    indicativo acuire. Выказны лад дзеяслова acuire


    Tempo semplice

    Presente acuire

    io acuisco
    🔊
    tu acuisci
    🔊
    lui/lei/Lei acuisce
    🔊
    noi acuiamo
    🔊
    voi acuite
    🔊
    loro acuiscono
    🔊
    Tempo semplice

    Imperfetto acuire

    io acuivo
    🔊
    tu acuivi
    🔊
    lui/lei/Lei acuiva
    🔊
    noi acuivamo
    🔊
    voi acuivate
    🔊
    loro acuivano
    🔊

    Tempo semplice

    Futuro semplice acuire

    io acuirò
    🔊
    tu acuirai
    🔊
    lui/lei/Lei acuirà
    🔊
    noi acuiremo
    🔊
    voi acuirete
    🔊
    loro acuiranno
    🔊
    Tempo semplice

    Passato remoto acuire

    io acuii
    🔊
    tu acuisti
    🔊
    lui/lei/Lei acuì
    🔊
    noi acuimmo
    🔊
    voi acuiste
    🔊
    loro acuirono
    🔊

    Tempo composto

    Futuro anteriore acuire

    io avrò acuito
    🔊
    tu avrai acuito
    🔊
    lui/lei/Lei avrà acuito
    🔊
    noi avremo acuito
    🔊
    voi avrete acuito
    🔊
    loro avranno acuito
    🔊
    Tempo composto

    Passato prossimo acuire

    io ho acuito
    🔊
    tu hai acuito
    🔊
    lui/lei/Lei ha acuito
    🔊
    noi abbiamo acuito
    🔊
    voi avete acuito
    🔊
    loro hanno acuito
    🔊

    Tempo composto

    Trapassato prossimo acuire

    io avevo acuito
    🔊
    tu avevi acuito
    🔊
    lui/lei/Lei aveva acuito
    🔊
    noi avevamo acuito
    🔊
    voi avevate acuito
    🔊
    loro avevano acuito
    🔊
    Tempo composto

    Trapassato remoto acuire

    io ebbi acuito
    🔊
    tu avesti acuito
    🔊
    lui/lei/Lei ebbe acuito
    🔊
    noi avemmo acuito
    🔊
    voi aveste acuito
    🔊
    loro ebbero acuito
    🔊

    Агульная інфармацыя пра выказальны лад (Indicativo) італьянскіх дзеясловаў

    Індыкатыў (Indicativo) — адзін з асноўных спосабаў спражэння дзеясловаў у італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выражэння дзеянняў, станаў або падзей, якія лічацца рэальнымі ці пэўнымі. Ён служыць для апісання фактаў, паўсядзённых звычак і аб'ектыўных сітуацый.
    Напрыклад, сказы кшталту «Io vado al mercato» або «Loro studiano per l'esame» дэманструюць выкарыстанне індыкатыву для перадачы канкрэтнай інфармацыі.
    Гэты спосаб можа спражацца ў розных часах — сучасным, мінулым і будучым, што дазваляе дакладна пазначаць час дзеяння. Разуменне індыкатыву неабходна для эфектыўнай камунікацыі і ўспрымання тонкасцей італьянскай мовы.

    congiuntivo acuire. Умоўны (суб'ектыўны) лад дзеяслова acuire


    Tempo semplice

    Congiuntivo presente acuire

    io acuisca
    🔊
    tu acuisca
    🔊
    lui/lei/Lei acuisca
    🔊
    noi acuiamo
    🔊
    voi acuiate
    🔊
    loro acuiscano
    🔊
    Tempo semplice

    Congiuntivo imperfetto acuire

    io acuissi
    🔊
    tu acuissi
    🔊
    lui/lei/Lei acuisse
    🔊
    noi acuissimo
    🔊
    voi acuiste
    🔊
    loro acuissero
    🔊

    Tempo composto

    Congiuntivo passato acuire

    io abbia acuito
    🔊
    tu abbia acuito
    🔊
    lui/lei/Lei abbia acuito
    🔊
    noi abbiamo acuito
    🔊
    voi abbiate acuito
    🔊
    loro abbiano acuito
    🔊
    Tempo composto

    Congiuntivo trapassato acuire

    io avessi acuito
    🔊
    tu avessi acuito
    🔊
    lui/lei/Lei avesse acuito
    🔊
    noi avessimo acuito
    🔊
    voi aveste acuito
    🔊
    loro avessero acuito
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны лад (Congiuntivo) італьянскіх дзеясловаў

    Сярэдні лад (Congiuntivo) — гэта асноўны спосаб ужывання дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання няпэўнасці, жаданняў, эмоцый і гіпатэтычных сітуацый. Ён ужываецца, калі гаворка ідзе пра дзеянні, што не з'яўляюцца дакладнымі або рэальнымі, напрыклад, у выпадках сумневаў або магчымасці.
    Напрыклад, такія сказы як „Spero che tu venga“ або „Se avessi tempo, partirei“ дэманструюць выкарыстанне сярэдняга ладу для адлюстравання станаў розуму або падзей, што залежаць ад умоў.
    Гэты лад можа з’яўляцца ў розных часах, напрыклад у цяперашнім і мінулым, і з’яўляецца неабходным для дакладнай камунікацыі і выражэння складаных думак у італьянскай мове.

    condizionale acuire. Умоўны лад дзеяслова acuire


    Tempo semplice

    Condizionale presente acuire

    io acuirei
    🔊
    tu acuiresti
    🔊
    lui/lei/Lei acuirebbe
    🔊
    noi acuiremmo
    🔊
    voi acuireste
    🔊
    loro acuerebbero
    🔊
    Tempo composto

    Condizionale passato acuire

    io avrei acuito
    🔊
    tu avresti acuito
    🔊
    lui/lei/Lei avrebbe acuito
    🔊
    noi avremmo acuito
    🔊
    voi avreste acuito
    🔊
    loro avrebbero acuito
    🔊

    Агульная інфармацыя пра ўмоўны спосаб (Condizionale) італьянскіх дзеясловаў

    Умоўны лад (Condizionale) — гэта асноўны від дзеяслоўнага ладу ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання дзеянняў або станаў, што залежаць ад пэўных умоў. Часта ўжываецца для фармулявання жаданняў, просьбаў або гіпатэтычных сітуацый, якія не з'яўляюцца дакладнымі.
    Напрыклад, такія сказы, як "Vorrei un caffè" або "Se avessi più tempo, viaggerei di più", дэманструюць, як умоўны лад ужываецца для выражэння сітуацый, што залежаць ад пэўных абставінаў.
    Гэты лад можа спражацца ў часах, такіх як сучасны і мінулы, і з'яўляецца неабходным для дакладнага зносін і выражэння складаных думак на італьянскай мове.

    imperativo acuire. Загадны лад дзеяслова acuire


    Imperativo acuire

    tu acuisci
    🔊
    noi acuiamo
    🔊
    voi acuite
    🔊

    Congiuntivo acuire

    Lei acuisca
    🔊
    Che lui/lei acuisca
    🔊
    Che loro acuiscano
    🔊

    Агульная інфармацыя пра імператыўны спосаб (Imperativo) італьянскіх дзеясловаў

    Імператыўны спосаб (Imperativo) — гэта важны спосаб дзеяслова ў італьянскай мове, які выкарыстоўваецца для выказвання загадаў, інструкцый або парад. Ён утвараецца для другой асобы адзіночнага ліку, другой асобы множнага ліку і першай асобы множнага ліку.
    Напрыклад, такія сказы, як "Fai attenzione!" ці "Parlate lentamente!", паказваюць, як імператыў выкарыстоўваецца для прамой і выразнай камунікацыі. Фраза "Andiamo!", якая выражае запрашэнне зрабіць нешта разам, таксама з'яўляецца прыкладам імператыву.
    Аднак важна адзначыць, што імператыў не мае форм для трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку. У гэтых выпадках ужываецца суб’юнктыўны спосаб (Congiuntivo) для больш мяккага выказвання жаданняў або рэкамендацый. Гэтая асаблівасць робіць італьянскую мову ўнікальнай, бо суб’юнктыў дадае размовам ветлівасці і далікатнасці.
    Веданне імператыву і яго правільнае ўжыванне вельмі важныя для эфектыўнай камунікацыі і падтрымання дружалюбнага тонаў у паўсядзённых зносінах.

    Вось чаму неабходна карыстацца нашым трэнерам па спражэнні для вывучэння італьянскай мовы!

    Спражэнне дзеясловаў — адна з самых складаных частак італьянскай мовы, і авалоданне ёй патрабуе рэгулярнай практыкі.
    З дапамогай нашага інтэрактыўнага інструмента вы можаце займацца ў займальнай і персаналізаванай форме, апрацоўваючы як найбольш ужываныя, так і больш складаныя дзеясловы. Наш трэнажор дапаможа вам удасканаліць дакладнасць і хуткасць, робячы вашу камунікацыю больш плыўнай.
    Незалежна ад таго, пачатковец вы ці прасунуты, наш трэкер па спражэнні дапаможа вам падняць вашы моўныя навыкі на новы ўзровень!